Ένας φίλος μόλις έφυγε…. ένας πολύτιμος φίλος, εκλεχτός άνθρωπος και σημαντική πνευματική προσωπικότητα του τόπου, ο Αντώνης Χαροκόπος.
Εκπαιδευτικός με ανώτερες σπουδές και πετυχημένη θητεία στο χώρο της Μέσης και Ανώτερης Εκπαίδευσης , ενεργό στέλεχος Χιακών Σωματείων, υπήρξε δε επί 18 έτη και μέχρι τον θάνατο του- τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου/2019- πρόεδρος του Συλλόγου Αδελφότητα Αττικοβοιωτίας -Ο Κοραής- .
Φιλόλογος, λάτρης της Ελληνικής γλώσσας και της κλασσικής παιδείας, λειτουργός κι όχι επαγγελματίας , ο Αντώνης Χαροκόπος σαφώς και θα καταταγεί στις κορυφαίες μορφές των γραμμάτων της Χίου.
Γείτονας μου στην Καλλιθέα, τον συναντούσα συχνά, με κύριο θέμα συζήτησης τα βιβλία του. Ο σοφός αυτός Χιώτης δάσκαλος εδώ και αρκετά χρόνια διέθετε σχεδόν όλο του τον χρόνο στην συγγραφή βιβλίων, βιβλίων ποικίλου περιεχομένου, δοκίμια, βιογραφίες Αγίων, έρευνες όπως η αξιόλογη έρευνα του για το Γυμνάσιο Χίου.
Άριστη η γραφή, η δε εν γένει εργογραφία του τον περνάει στους αξιόλογους Χίους ερευνητές που το έργο τους θα καταστεί οδηγός και σύμβουλος των μελλοντικών γενεών ερευνητών.
Συγγραφή βιβλίων, έρευνες και η φροντίδα ασθενούς φίλου του γέμιζαν την καθημερινότητα του μοναχικού –μετά τον θάνατο της αγαπημένης του συζύγου – λόγιου, αδιάκοπη τριβή με χαρτιά και μολύβια, ένα διαμέρισμα γεμάτο κούτες με χειρόγραφα.
Χειρόγραφα πολύτιμα, έργα που είχε ολοκληρώσει από χρόνια –όπως ένα 4τομο έργο με θέμα την Ιστορία της Χίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, φιλοσοφικές μελέτες κλπ…
-Εφέτος,(2016) Τασσώ δεν θα πήγαινα στην Χίο. Δεν αισθανόμουν καλά. Πήγα μόνο και μόνο για να συναντήσω ομογενείς από Αμερική μήπως και πάρω κάποια χορηγία για το βιβλίο μου. Την φιλοσοφική μελέτη που συζητούσαμε τον χειμώνα.
-Αδιαφόρησαν; Μήπως Αντώνη θα ήταν καλύτερα να τους ζητήσετε χορηγία για κάποιο θεολογικό ή ιστορικό σας σύγγραμμα; Για την φιλοσοφία δύσκολο να δώσει κάποιος χορηγία…
-Λέτε; Τότε να πάω πάλι στην Χίο του χρόνου…. Αν έρθουν οι Αμερικάνοι…
Απέραντη αδιαφορία, απέραντη μοναξιά , ησυχία μα όχι ‘τάξη κι ασφάλεια’ στο γεμάτο χαρτιά, βιβλία και ‘άτακτα’ τοποθετημένες κούτες με χειρόγραφα διαμέρισμα του εκλεχτού δασκάλου Αντώνη Χαροκόπου…
-Θα πάτε εφέτος στο νησί Αντώνη;
-Προτιμώ να μείνω εδώ, στο σπίτι μου. Παρέα με τα γραπτά μου…. Τασσώ γράφω κάτι καινούργιο…. Θα σου διαβάσω το πρώτο κεφάλαιο σύντομα…
Το τηλέφωνο χτυπά…. Ο δάσκαλος πρόθυμα συζητά με τον Χιώτη συνομιλητή του ξεφυλλίζοντας με το άλλο χέρι πολύτιμες σημειώσεις του…
Πίκρα για την αδιαφορία φορέων να χορηγήσουν πολύτιμες έρευνες του,αυτό όσο έψαχνε χορηγούς, μα το τελευταίο διάστημα…
-Ας μείνουν στα κουτιά…. Έργο ζωής Τασσώ, κατάθεση ψυχής το έργο μου, μέσα σε χαρτόκουτα…. Εσύ, μπορείς να φανταστείς το μέλλον των χειρογράφων μου;
Δημιουργός-παραγωγός γνώσεων , εκπαιδευτής ψυχών, μοναχικός οδοιπόρος στο δρόμο που λέγεται Ελλάδα, δρόμο στρωμένο με αγκάθια για πνευματικούς ταγούς όπως ο Αντώνης Χαροκόπος, ταγούς ‘συνειδητούς’ υπηρέτες του πνεύματος.
Αιωνία η μνήμη.
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
